Rasanya pengen nge-update tulisan lagi, eh kepikiran sama tema ini. Itung-itung kenangan yang masih segar (segar?). Maksudnya mumpung masih inget. Mungkin aja saat gua baca ini beberapa tahun kemudian, gua bakal teringat jaman-jaman alay kelas 12 yang yahh.. Begitu. Ga ko.. Ga begitu. Banyak manis-manisnya ko. Kalo ga manis ngapain juga mau nulis gini. Ngapa? Seneng? Gausah baper deh.
Seperti Boron, kuat tapi rapuh...